Fréttir Greiningar
Stærri og stöðugri hlutabréfamarkaður
27.04.2015 09:56
Fyrirfram bjuggust flestir við því að stækkandi hlutabréfamarkaður hér á landi myndi skila aukinni veltu á hlutabréfamarkaði. Það hefur að vissu marki gerst en ekki til samræmis við stækkun markaðarins. Ef litið eru til þriggja fyrstu mánaða þessa árs og sama tímabils tveggja undangenginna ára má sjá að hlutfallsleg velta dregst saman. Velta í krónutölu hefur þó aukist alla mánuði að janúar undanskildum.
Minnkun á hlutfallslegri veltuaukningu kemur þó í raun ekki á óvart. Þau félög sem nýskráð hafa verið á árinu voru að töluverðu leiti komin í nokkuð endanlegt eignarhald og því lítill veltuþrýstingur af þeirra hálfu. Þó hafa ein stór viðskipti átt sér stað í Reitum þar sem Landsbankinn minnkaði eignarhluta sinn. Líklegt er að þau fjármálafyrirtæki sem eru í eigendahópnum muni áfram minnka við sinn hlut en sú eignalosun þarf þó ekki endilega að eiga sér stað á þessu ári. Við væntum þess að það sama verði upp á teningnum hvað varðar Skipti þ.e. félagið er að töluverðu leiti komið í hendur fjárfesta sem ólíklegt er að velti sínum eignarhluta og því enginn sérstakur þrýstingur til veltuaukningar á markaði af þeirra hálfu.
Valda arðgreiðslur og endurkaup kaupþrýstingi?
Þessi fjárhæð kann að virðast gríðarstór í fyrstu en í þessu samhengi þarf þó að hafa í huga að stærstu arðgreiðslufélögin eru tryggingarfélögin. Af þessum 25 mö.kr. koma um 12 ma.kr. frá þeim. Til þess að greiða þennan arð hafa félögin þurft að losa fjármuni úr öðrum fjárfestingum.
Breyttur markaður með minni spákaupmennsku
Eins og við höfum áður sagt er hlutabréfamarkaður nú ólíkur þeim markaði er var hér fyrir hrun. Helsta breytingin er sú að meiri hluti þeirra félaga sem skráð eru á markað eru að vaxa lítið og ekki í útrás. Þá eru skráð innlend félög því sem næst öll arðgreiðslufélög sem greiða töluverðan hluta hagnaðar síns út í formi arð. Þá eru spákaupmenn minna sýnilegir á innlendum hlutabréfamarkaði sem bendir til þess að fjárfestar kaupi hlutabréf meira sem langtímafjárfestingu sem er raunar í takt við eðli þessa eignaforms. Í þessu samhengi er þó eðlilegt að hafa í huga að háar arðgreiðslur sumra félaga á markaði eru liður í því að ná fram heppilegri fjármögnunarskipan þeirra og eðlilega munu félög ekki greiða langt umfram 100% af uppsöfnuðum hagnaði í arð mörg ár.
Í það heila virðist hinn stækkandi markaður vera mun stöðugri en sá markaður sem við sáum fyrir hrun. Ákveðið heilbrigðis merki er einnig að sjá í því að félögin greiði arð fremur en að leita að mis heppilegum fjárfestingartækifærum. Hvort breyting verður þar á við opnun gjaldeyrishafta verður tíminn að leiða í ljós.